FSL deel 2

FSL India vervolg

Hmmm 3 weken uit mijn rugzak leven. Het is even niet anders. Ik heb wel besloten dat ik zo snel mogelijk naar Kannur probeer te gaan om een sari of iets anders te kopen het is een stuk comfortabeler dan de broek die ik bij me heb. Het is toch een beetje not-done dat je als vrouw zijnde een 3 kwart broek, rokje of iets dergelijks draagt. Ze vragen het niet van je dat je het draagt, maar de blik die ze je toewerpen is toch anders heb ik al gemerkt. Een paar vrijwilligers waren al een tijdje in India en die hadden zich al aangepast en worden toch anders aangekeken. Ik had een sarong mee genomen van thuis, maar dat is ook weer niet helemaal het je-van-het. Een man draagt hier een dothy en dat lijkt op een sarong.Owkee daarom keken de mensen mij zo vreemd aan. Ik had het ook nog eens keer verkeerd geknoopt. Het maakt namelijk wel wat uit hier of je je dothy links of rechts om knoopt.Daarmee kan je aangeven of je moslim bent of niet. Nou weet ik het tenminste hihi.

Nadat we onze spulletjes een beetje hadden georganiseerd, kregen we een paar uur vrij om de omgeving te verkennen. Parassinikkadavu is niet groot, dus je bent zo klaar. we zijn bij de tempel gaan kijken en daarna weer terug gegaan naar ons huisje. Had ik al verteld dat ik de kamer deelde met nog 3 andere meiden? Ja toch? Nou het zijn er nu 4. Nicole uit de USA komt voorlopig bij ons slapen: er moeten nog 3 andere meiden komen. Er is niet veel ruimte, maar er is nog wel plek. Elie was bezig met haar klamboe op te hangen. Nu weet ik zeker dat ik dat ding niet voor niks heb mee genomen ;p Alexia en Elie hadden hun bedjes tegen elkaar aan geschoven zodat ze beide onder de klamboe konden slapen. Ik stelde Nicole voor om hetzelfde te doen. Het is krap, maar het kan wel. Ik moet zeggen dat het erg knus is zo. Een blond prinsesje is wel anders dan mijn Edje. Nicole heeft hetzelfde, maar we zien het gewoon als 1 grote sleep-over. Ik ben blij dat ik die klamboe bij me heb, want er zit geen gaas voor het raam en de ventilatie gleufen. We hebben heel wat visite gehad en als ik 1 van de meiden hoorde gillen wist ik dat er ergens een grote kakkerlak moest rondschuiven. Meestal in de badkamer en dan gingen we op jacht. We hebben ze niet gedood hoor, alleen even naar buiten gegooid inclusief een deel van mijn lonely planet. Laat ik dat even uitleggen... Ik was te lui om een lonely planet mee te zeulen, dus heb ik kopieen gemaakt over Kerela. Toen we een kakkerlak onder de mandibak hadden gevangen zochten we naar papier om het bakje af te sluiten. Op het moment dat ik de kakkerlak uit het raam gooide, gooide ik gelijk het kopietje ook het raam uit. Ik keek even naar beneden en geloof me.... Laat maar zitten! Het is er diep en vreselijk smerig. Dat is wel wat mij gelijk opviel: het is ontzettend smerig overal. Mensen hebben geen benul van hoe erg ze het milieu vervuilen met hum troep. Maar dan moet ik er ook bij zeggen dat het ze nietis aangeleerd om dingen weg te gooien.

De vrijwilligers hebben 3 projecten gekozen die af moeten zijn voordat we weg gaan. Dat is trouwens buiten het projectje over het land waar je vandaan komt. Dat laatste komt er nog tussendoor.De 3 projecten die gekozen zijn als groeps project: de 7 wereld wonderen, de Darjeeling Train en een project over milieu. Dus yoga, les voorbereiden, les geven, landen project, groeps project, verfen en ayurveda. Dat alles in 3 weken pfffft. Mij kan het niet zoveel schelen wat voor project ik ga doen, dus ik ben ingedeeld bij de Darjeeling trein met als groepsleider Liviu samen met Romeo, Havah, Nicole en Matt. Wat mij zo vreselijk is tegen gevallen, ik bedoel waar ik het meeste moeite mee had is dat er veel vrijwilligers een eigen programma op na hielden. Het had met alles te maken. Bijvoorbeeld Nicole & Matt waren hun pinpas kwijt geraakt tijdens een overstap en die moesten regelen dat er geld naar ze gestuurd werd. Heel begrijpelijk, maar je mist wel ineens 2 mensen in je project. Het punt is ook dat je een vrijwilliger ben, maar ik vind persoonlijk dat het tegenover de groep niet netjes is. We hebben wel een beetje vrije tijd, die je daarvoor zou kunnen gebruiken. Maar goed... dat is persoonlijk. Het was mogelijk om Ayurvedische massages te nemen. Alleen kost het 5 tot 7 dagen voordat een kuur over is. Het is een behandeling van een uur, maar dan moet je er ook nog naar toe lopen etc. Dus die mensen was je op meest rare tijden kwijt. Op een gegeven moment gingen sommige vrijwilligers de lessen niet meer volgen. Deden vervolgens ook niks meer, maar bleven nog wel op het kamp aanwezig. Wat de reden was? Ach ja, waarom maak ik me ook druk? Het is niet dat ik me op de borst wil slaan, dat ik alle lessen gevolgd heb etc nee, ik wilde gewoon alles eruit halen. Tuurlijk had ik ook wel naar de massage gewild...maar dat verantwoordelijkheids gevoel komt dan weer om de hoek kijken.

Op dag 2 is Elie weg gegaan: probleem op het thuisfront. Op dag 3 heeft Martin beloten dat dit toch niet helemaal was waarvoor hij was gekomen. Hij had verwacht dat wij meer tijd met de kinderen zouden hebben. Het kwam neer op 1 uur per dag dat we voor de klas moesten staan. Dat vond hij te weinig en is vertrokken. In de laatste week zijn Christine en Medhi weg gegaan. De reden is mij niet bekend, maar we konden wel raden waarom haha. In week 2 dat wij er waren moest het landen project klaar zijn. Dit omdat de kinderen kerstvakantie hebben aan het eind van week 2. Dat betkende dat we geen les gingen geven in week 3 was het programma yoga, groepsproject, verfen en Ayurveda. Ik heb zelf op een paar dagen alleen geverfd. We hadden het project met de trein en kan je niet met 6 mensen tegelijkertijd aan werken. Ik had al het voorbereidend werk afgeleverd, dusging ik maar schilderen. Werkt heel therapeutisch hahahaha. In de laaste week hebben Liviu en ik mee geholpen aan het project over het milieu. er waren 2 vrijwilligers die gewoon hadden geegd, dat ze helemaal niks vonden en ook verder niks aan hadden gedaan. Ook niet mee helpen bij een ander project ofzo nee natuurlijk niet. Echt ik weet niet wat het probleem was. De projectleidster was al een paar dagen naar de internetwinkel geweest om plaatjes te downloaden. Het mooie was is dat Liviu en ik alle rotzooi van die groep konden opruimen. Er waren een paar posters gemaakt, maar dat was alles. Grote plannen etc, maar uitvoeren ho maar. Dat wij geholpen is niet erg, maar dat zelfs de groepsleider de laaste 2 dagen er niet eens is was wel heel erg vonden wij. Maar goed, je kan niemand dwingen. Ik ben naar de internetwinkel gegaan en had binnen 5 minuten een paar printjes met wat onderwerpen die ik alleen hoefde te tekenen op een poster. Echt waar! Het is echt heel mooi geworden vind ik zelf!

Samengevat heb ik absoluut geen spijt gehad dat ik dit project heb gekozen. Ik had zelf van te voren gezegd dat ik niet naar india wilde. Maar nu.... Ik wil echt terug. Ik mis vooral de kleurige sari's en andere kleding. Ik ben na 3 dagen helemaal gewend geraakt aan het eten en heb zelfs nu zin in Indiaas eten. Ik ga in ieder geval een andere planning maken voordat ik ga. Maar ik ga zeker weer!!