Kuala Lumpur 2

Ik had dus bijna geen geld meer op zak en moest nog de hele dag doorkomen. Ook moest ik nog naar de luchthaven zien te komen. Het maakte mij niet uit of ik nou in Ernakulam Junction was uitgestapt of 1 tje eerder. Tijd zat toch??? Ben allereerst op zoek gegaan naar de ATM en dat is me ook wat. Zie maar eens een drukke verkeersstraat over te steken. Het is niet net als in Vietnam dat je gewoon gaat lopen en het verkeer je wel zien. Nope. Hier wordt je gewoon voor je donder gereden als je niet uitkijkt en terecht haha!

Wist niet hoeveel ik precies moest pinnen, als ik maar genoeg had voor de bus en taxi. Okay missie geld pinnen zit erop, nu de juiste bus vinden en iemand die Engels spreekt ;P Een jong iemand aangesproken en die vertelde mij dat ik de bus naar Aluva moest pakken. Al wat? A-L-U-A ohhkee zeg dat dan haha. Het was een schattig stadsbusje. Waar ik precies heen ging... Maar in Alvua moest ik overstappen naar de luchthaven.

In Alvua aangekomen, ging ik eerst opzoek naar de wc of iets wat erop lijkt. Tja het is altijd een verrassing waar je behoefte gaat doen. Nou ik heb tot nu al wat mee gemaakt, maar deze was smerig! ookal waren ze net aan het schoonmaken in het hok waar ik naar toe werd gedirigeerd, was volgens mij nog niet schoon gemaakt. Jah misschien heeeeeeel lang geleden. Er dreef van alles rond en ik moest echt nodig. Had snel mijn sjaal goed om mijn nek geknoopt, anders dweil ik de hele plaats ermee. Is me al een keer eerder gebeurd, dus.... Het erge is dat je nog moet betalen ook!

Even een paar mandarijntes kopen voordat ik de volgende bus ga zoeken. Ja ja, gevonden hoor. Zal je net zien: vraag je naar de bus naar de luchthaven, staat het gewoon recht voor je neus op de bus! Aduh zeg! Ik blijf mezelf verbazen. Ik het busje in. Aangezien deze kleiner was dan de vorige heb ik gelijk maar een kaartje voor mijn grote rugzak gekocht. Geen heen en weer gesjouw van dat ding omdat iemand er langs wilt enzo 8 Roepies extra kan ik wel lijden. En daar was het Cochin International Airport. ben vanochtend om 4 uur vertrokken en was er om 13.45 uur valt reuze mee. heb wel wat geld ermee uitgespaard door de bus te pakken. Okay en nu? Inchecken en de stad in? Jammer Arlene... De check opent pas om 15.00 uur helaas pindakaas. Ben op de luchthaven gebleven en heb me verbaasd om het volgende.

Ik had nog een overschot aan Roepies en ik dacht een paar op te maken in de duty free shop. "We don't accept Roepees madam" Say what?! Nee, ze accepteren geen roepies in de duty free gedeelte op de luchthaven. Ministerie van Financien heeft dat bepaald. Alle valuta behalve Indiase Roepies... Hoe verzin je dit. Aangezien er geen bank was, zat ik met een overschot aan roepies. What to do what to do. Ik werd doorverwezen naar een winkeltje dat goud verkocht. Neehee ik wil geen goud kopen.... Ik wil van die roepies af, dat is alles! Wat blijkt, de man van het winkeltje heeft volgens mij een officieus geldwisselkantoortje als ik het zo bekijkt. Zonder enige weerstand kreeg ik in mijn ogen een goede koers voorgeschoteld om de roepies om te wisselen naar US dollars. Tja wat moet ik anders met 8.000 roepies (blijkt achteraf) Van het kleine beetje wat ik had heb ik een heel klein snackje en water kunnen kopen en ik heb mijn boek van Paulo Coulho uitgelezen.

Mijn vlucht naar Kuala Lumpur was een uur of 4 en lekker rustig verlopen. Ik had van te voren online een sandwich besteld, dus wist ik zeker dat ik iets te eten had. Ik had mijn stoel aan het raam gewisseld met die aan het gangpad en kwam aan de praat met degeen die naast mij zat. Een Indiase jongeman die al een jaar of 7 in Kuala Lumpur woont en werkt. Hij vroeg mij op een gegeven moment waar ik naar toe moest. Tja, het enige wat ik wist dat het in Chinatown was. Hij vertelde dat hij er ook moest zijn en stelde voor om een taxi te delen. Had van te voren al een beetje gekeken naar het vervoer van de luchthaven naar de stad. De bus is maar RM9 en de taxi komt uit op RM65 ahum dat scheelt toch wel. Aangekomen op KLLCT (Kuala Lumpur Low Cost Terminal) stond me toch een inmense rij bij de immigratie. Mijn hemel, het was ondertussen al middernacht geweest. Daar ging mijn bus, maar dat had ik eigenlijk al verwacht dat ik deze ging missen.

Vorige keer dat ik vanuit Phuket kwam had ik gemerkt dat de dichtsbijzijnde rij van buitenlandse paspoorten naast die van Maleisische paspoorten sneller gaat. Inderdaad hij gaat sneller, omdat als er een plekje vrij is bij Maleisische paspoorten iemand van de andere rij, mijn rij!, daar naar toe mag. is er toch nog iets positief aan deze dag... Wij hebben ons een bult gezocht naar onze tassen. Die hadden ze eral gehaald en ergens op de grond neergelegd. Tja, dan kan je lang zoeken he. Ik had nog geld nodig voor de taxi. Dus eerst pinnen... Nee hoor! Na middernacht doen alle pinautomaten in maleisie het niet meer. Wist ik veel.. Ik heb de jongen met thaise baht betaald, had niks anders. Het aantal dollars was ook niet toereikend voor de taxirit. De prijs verdubbeld gewoon na middernacht, wat eeen diefstal zeg! Ik had in het vliegtuig een Sim gekocht en het hotelletje gebeld dat ik eraan kwam. De taxichauffeur had eerst de Indier bij zijn hotel afgezet en toen moest ik nog. Zelfs met de aanwijzigingen van het hotelletje kwam de goede man er nog niet uit. Uiteindelijk bleken we zowat voor de deur te staan en toen eindelijk om 2 uur in deze heerlijke koele morgen ging ik slapen. Op naar een volgend avontuur!!