Gestrand!!!
Door: Arlene
Blijf op de hoogte en volg Arlene
25 December 2010 | Rusland, Moskou
De taxi stond al op ons te wachten. We hadden maar een paar uurtjes geslapen. Onze vlucht naar Bangkok was om 6 uur. -Gaaaaaap- onze vlucht naar Moscow zou om 10 uur gaan, dus hadden we genoeg tijd om over te stappen.
Op Bangkok konden we al aansluiten achter een flinke rij. Gelukkig konden we nog bij elkaar zitten. We gingen op tijd weg en al gauw waren we ver weg ;p 9 uur later kwamen we in Rusland aan. We hoefden ons niet te haasten om onze overstap te halen.
We zaten al in het vliegtuig naar Amsterdam en na 2 uur daar te hebben gezeten kregen we te horen, dat de vlucht werd gecancelled.
Het ijzelde en het was niet verantwoord om te vertrekken. Er zou een vertegenwoordiger van de KLM ons opvangen. We waren in transit en we hadden geen visum voor Rusland, dus nu wat? Wij braaf het vliegtuig uit en op 5 andere Nederlanders na, bleven over in de hal bij de dame in het blauw.
Die vrouw stond het huilen nader en we kregen iedere keer te horen, dat ze terug zou komen. Nou die kwam dus niet terug! Het is daar ook helemaal niks. Het enige was, dat de verwarming lekker hoog stond en dat ze rookruimtes hadden. Er waren ondertusen 6 uur verstreken en er was helemaal niemand daar van de luchthaven of de KLM/Aeroflot. We hadden een foldertje gevonden over de rechten van een passagier etc. Nou geen watertje of broodje. Geen hotel...Helemaal niks. Op de grond slapen jah.
Het personeel van het restaurant had het beter bekeken. Die sliepen uit het zicht van de passagier op de banken van het restaurant. Wij zijn maar ergens op de grond gaan liggen. Wat moet je dan? De stoelen zitten voor geen meter, er is niks. Uiteindelijk zou er om 6 uur 's ochtends (12 uur later) weer een KLM vlucht naar Amsterdam gaan. Ik heb geen oogdicht gedaan en de kans dat die vlucht ging is zo nihil. Het was 1 grote witte boel daar buiten.
Inderdaad, de vlucht werd vertraagd naar 6 uur 's avonds. Nog 12 uur erbij WTF :S Ik werd er wel helemaal moedeloos van, omdat er gewoon weer geen informatie kwam ofzo. Zo wonderen zijn de wereld niet uit en we kregen waarempel een sandwich, water en chocolade. Ik hoop niet dat we hier nog een nacht moeten blijven hoor! Wat een drama. Nu hebben we zelf ondervonden hoe het is om ergens te stranden.
Eind goed al goed???
Op Bangkok konden we al aansluiten achter een flinke rij. Gelukkig konden we nog bij elkaar zitten. We gingen op tijd weg en al gauw waren we ver weg ;p 9 uur later kwamen we in Rusland aan. We hoefden ons niet te haasten om onze overstap te halen.
We zaten al in het vliegtuig naar Amsterdam en na 2 uur daar te hebben gezeten kregen we te horen, dat de vlucht werd gecancelled.
Het ijzelde en het was niet verantwoord om te vertrekken. Er zou een vertegenwoordiger van de KLM ons opvangen. We waren in transit en we hadden geen visum voor Rusland, dus nu wat? Wij braaf het vliegtuig uit en op 5 andere Nederlanders na, bleven over in de hal bij de dame in het blauw.
Die vrouw stond het huilen nader en we kregen iedere keer te horen, dat ze terug zou komen. Nou die kwam dus niet terug! Het is daar ook helemaal niks. Het enige was, dat de verwarming lekker hoog stond en dat ze rookruimtes hadden. Er waren ondertusen 6 uur verstreken en er was helemaal niemand daar van de luchthaven of de KLM/Aeroflot. We hadden een foldertje gevonden over de rechten van een passagier etc. Nou geen watertje of broodje. Geen hotel...Helemaal niks. Op de grond slapen jah.
Het personeel van het restaurant had het beter bekeken. Die sliepen uit het zicht van de passagier op de banken van het restaurant. Wij zijn maar ergens op de grond gaan liggen. Wat moet je dan? De stoelen zitten voor geen meter, er is niks. Uiteindelijk zou er om 6 uur 's ochtends (12 uur later) weer een KLM vlucht naar Amsterdam gaan. Ik heb geen oogdicht gedaan en de kans dat die vlucht ging is zo nihil. Het was 1 grote witte boel daar buiten.
Inderdaad, de vlucht werd vertraagd naar 6 uur 's avonds. Nog 12 uur erbij WTF :S Ik werd er wel helemaal moedeloos van, omdat er gewoon weer geen informatie kwam ofzo. Zo wonderen zijn de wereld niet uit en we kregen waarempel een sandwich, water en chocolade. Ik hoop niet dat we hier nog een nacht moeten blijven hoor! Wat een drama. Nu hebben we zelf ondervonden hoe het is om ergens te stranden.
Eind goed al goed???
-
13 Maart 2011 - 03:40
Jos Bergman:
hey arlene, ik kwam je naam toevallig op het internet tegen en ben toen een beetje verder gaan kijken. heb ook foto's van je gezien. je bent niets veranderd. je ziet er nog steeds zo uit als 20 jaar geleden. ik zou best weer met je in contact willen komen. als jij dat ook wilt, stuur me dan een mailtje naar josbergman@live.nl
gr jos
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
